لیزر درمانی زانو
یکی از کاربردهای بسیار شایع لیزردرمانی در بیماری های مفاصل است و در بیماری های مختلفی نظیر آرتروزها، روماتیسم مفصلی،روماتیسم های سرونگاتیو، فیبرومیالژی، اسپوندیلیت آنکلیوزان ، دردها و شکستگی های ناشی از پوکی استخوان، التهاب مفصل تمپوروماندیبولر ، دردهای کمری ، در آسیبهای ورزشی ، در رفتگی ها و التهابات غلاف کپسول مفصلی، التهاب و تورم حاصل از پیچ خوردگی مفاصل و... کاربرد دارد.
علائم آرتروز زانو
شایعترین علائم آرتروز زانو خشکی مفصل زانو هنگام حرکت و زانو درد است . درد آرتروز زانو عمدتا هنگام فعالیت مثل راه رفتن در سطوح شیب دار و خم و راست کردن زانو هنگام انجام فعالیت های روزمره بروز می کند . معمولا درد آرتروز زانو هنگام استراحت کاهش می یابد در مراحل پیشرفته آرتروز زانو علاوه بر درد تغییر شکل مفصل بصورت تورم اطراف مفصل زانو و انحراف پرانتزی زانوها و لنگیدن هنگام راه رفتن مشاهده می شود .
لیزر درمانی آرتروز زانو
اشکال مختلفی از درمانهای جایگزین وجود دارد که میتوانند علائم آرتروز را تسکین داده و عارضههای مزمن را در دراز مدت بهبود دهند. این درمانها شامل درمان با لیزر سطح پایین و موارد دیگر میشوند. این مدالیتهها نیز مانند اکثر درمانهای موجود برای آرتروز زانو و همچنین آرتروز شانه و گردن از بروز این عارضه جلوگیری کرده یا آثار آن را معکوس میکنند. به هر حال، این مدالیتهها در صورت مؤثر بودن مکملهایی بینظیر برای سایر درمانهای استاندارد هستند.
لیزر درمانی و استئوآرتریت
استئوآرتريت شايعترين بيماری مفصلی در بين تمام مفاصل میباشد. درمان اين بيماری عمدتاً شامل درمانهای داروئی همچون داروهای ضدالتهاب غيراستروئيدی و درمانهای فيزيوتراپی میباشد که به علت عوارض جانبی اين داروها روی مجاری گوارشی، روشهای درمانی فيزيوتراپی اهميت ويژهای يافتهاند. از جمله مداليتههای مورد استفاده در درمان فيزيوتراپی اين بيماران که کاربرد آن در سالهای اخير بيشتر هم شده است ليزر کمتوان میباشد. اما در ارتباط با تاثيرات درمانی ليزر بر روی استئوآرتريت زانو نتايج ضد و نقيضی به چشم میخورد. اين مطالعه با هدف بررسی اثر ليزر کمتوان در درمان عوارض استئوآرتريت زانو انجام گرفته است.
اين مطالعه از نوع کارآزمايی بالينی تک سويه کور بوده است. جامعه مورد مطالعه ۳۶ بيمار مبتلا به استئوآرتريت يک طرفه زانو بودند که در دامنه سنی ۴۵-۷۵ سال قرار داشتند. اين بيماران بهصورت تصادفی در يکی از دو گروه درمان با ليزر فعال بههمراه درمان استاندارد و ليزر غيرفعال بههمراه درمان استاندارد قرار گرفتند. ليزر بهکار رفته از نوع Ga-Al-As با قدرت خروجی ۳۰ ميلیوات و طول موج ۸۳۰ نانومتر و درمان استاندارد شامل اولتراسوند، تحريکات الکتريکی ضددرد، امواج مادون و تمرين بالا آوردن اندام تحتانی با زانوی صاف در وضعيت طاقباز بود. سپس همه بيماران به مدت ده جلسه و پنج روز در هفته و در طول دو هفته تحت درمان قرار گرفتند. مدت زمان سفتی صبحگاهی و ميزان درد در حالت استراحت و دامنه حرکتی فعال خم شدن زانو و نيز کيفيت زندگی بيماران توسط شاخص WOMAC قبل از پس مداخله بررسی شد.
در شاخصهای مورد بررسی در هر يک از دو گروه ليزر فعال و ليزر غيرفعال قبل و پس از مداخله تفاوت معنیداری مشاهده گرديد (۰۵/۰ P< ).اما مقايسه شاخصهای مورد بررسی بين دو گروه هيچ اختلاف معنیداری را نشان نمیدهد.
مطالعه حاضر نشان میدهد که ليزر کمتوان کارايی لازم را جهت کاهش علائم استئوآرتريت زانو ندارد.
